Body & Mind Connectie

Wie is Prof. Dr. Sarno

Prof. dr. Sarno behaalde zijn medische graad aan het Columbia University’s College of Physicians and Surgeons in 1950. Ruim 50 jaar heeft hij zich in New York als revalidatie arts en professor gewijd aan het onderzoeken en verhelpen van pijnklachten bij duizenden patiënten. Hij heeft een unieke en zeer effectieve benadering voor chronische pijnklachten ontdekt, die de missende schakel laat zien tussen body en mind. 

Hij heeft ontdekt dat ‘inzicht’ door kennistherapie bij 90% van zijn pijnpatiënten voldoende was om weer pijnvrij door het leven te gaan. Inzicht in hoe het brein werkt, dat wij emoties onderdrukken, waar pijn werkelijk vandaan komt en waar niet… En dat we vaak verkeerd zijn voorgelicht. Dr. Sarno is in 2017 overleden op 93 jarige leeftijd.

Tension Myositis Syndroom / Tension Myoneural Syndroom

Dr. Sarno begon zijn carrière met de standaard behandelprotocollen voor patiënten met chronische nek-, schouder- en rugpijn. Maar in de vroege jaren 1970 merkte hij op dat zijn patiënten gewoon niet verbeterden en begon hij te twijfelen of de conventionele diagnoses en behandelingen voor deze aandoeningen op deze patiënten van toepassing waren. “Conventionele medische training had me geleerd dat deze pijnen voornamelijk te wijten waren aan een verscheidenheid aan structurele afwijkingen van de wervelkolom … Pijn in de benen of armen werd verondersteld te wijten aan compressie (beknelling) van zenuwen. Het was echter helemaal niet duidelijk hoe deze afwijkingen de pijn veroorzaakten. ” Uit de introductie van genezende rugpijn

Bij nader onderzoek ontdekte Dr. Sarno dat 88% van zijn patiënten een geschiedenis van spanning of migraine, maagzuur, hiatus of hiatale hernia, prikkelbare darmsyndroom, astma, eczeem en een aantal andere aandoeningen hadden waarvan algemeen werd gedacht dat ze veroorzaakt door spanning. Sarno merkte ook op dat de meeste van deze patiënten vaak hardwerkend, gewetensvol, dwangmatig en perfectionistisch waren; eigenschappen waarvan hij dacht dat die tot onbewuste woede konden leiden.

Voortbouwend op deze informatie, ontwikkelde Dr. Sarno de theorie dat onderdrukte woede en emoties fysieke manifestaties kunnen veroorzaken, zoals pijn, die dienen om de bewuste geest af te leiden van het herkennen van gevoelens die onaangenaam kunnen zijn. Hij noemde deze aandoening Tension Myositis-syndroom (TMS), omdat hij destijds dacht dat het enige weefsel dat betrokken was bij de fysiologie van TMS spier was (de term ‘myositis’ verwijst naar de ontsteking van spieren). Na verloop van tijd ontdekte Sarno echter dat het syndroom dat hij TMS noemde ook zenuw- en peesweefsel omvat, misschien zenuwweefsel zelfs meer dan spierweefsel.

Deze ontdekking betekende dat TMS een breed scala aan chronische symptomen behandelde. Omdat de term TMS intussen bekend was geworden heeft Dr. Sarno het syndroom niet volledig hernoemd. Alleen “myositis” werd vervangen door “myoneural” om het fysiologische aspect van het syndroom nauwkeuriger weer te geven.

TMS; De symptomen, diagnose en behandeling

TMS veroorzaakt uiteenlopende klachten, van zeer milde, tot zeer heftige klachten. De pijn komt en gaat. Veel patiënten met TMS klagen over rugpijn. Behalve pijn, rapporteren patiënten ook over verdoofheid, tintelingen, stijfheid en zwakte in het getroffen gebied. Dr. David Schecter, een arts uit Los Angeles, werkte samen met Dr. Sarno om dit ziektebeeld te onderzoeken. Schecter stelde dat de klachten zich niet beperken tot rugpijn, de onderzochte patiënten hadden ook klachten in andere delen van het lichaam.

Patiënten klagen vaak dat de klacht niet op één plaats blijft. De pijn beweegt van de één naar de andere plek in bijvoorbeeld de rug, maar kan ook op een geheel andere plek in het lichaam de kop opsteken. De pijn reageert niet op conventionele behandelingen, en is over het algemeen genomen niet gerelateerd aan fysieke activiteit. Soms is er tijdens vakanties een tijdelijke verbetering.

Sommige TMS patiënten hebben chronische pijn in rug, schouder of nek, leiden aan fibromyalgie of Prikkelbare Darm Syndroom. Anderen zijn gediagnostiseerd met Chronisch Vermoeidheid Syndroom, Temporal Mandibular Jaw malfunction), spanningshoofdpijn of hooikoorts.

Nadat de diagnose TMS gesteld is, dit houdt vaak niet meer in dan dat er, ondanks onderzoek, geen duidelijke oorzaak voor de klacht gevonden wordt, begint de behandeling. Als eerste stap moet de patiënt er van doordrongen zijn dat er geen fysieke beschadiging, maar een emotionele klacht aan de pijn ten grondslag ligt. Als volgende stap wordt de patiënt gevraagd een pijndagboek bij te houden, zodat duidelijk wordt onder welke omstandigheden klachten verbeteren of verergeren. Schecter raadt patiënten aan erover nadenken op welk gebied (onderdrukte) gevoelens een rol zouden kunnen spelen. Bijvoorbeeld:

• mishandeling of verwaarlozing in de kinderjaren
• vergaand perfectionisme om geaccepteerd te worden
• huidige stressoren
• ouder worden of angst voor de dood
• andere situaties waarin de patiënt zijn werkelijke gevoelens moet onderdrukken

Nadat de patiënt vastgesteld heeft wat het probleem veroorzaakt kan hebben wordt gevraagd om op schrift te zetten wat het probleem is. Hoe uitgebreider het probleem omschreven wordt, hoe effectiever onderdrukte emoties die het zenuwstelsel triggeren aangepakt worden. Het dagboek helpt mensen met het identificeren van de onderdrukte emotie. Na verloop van tijd leren mensen uiting geven aan deze emoties in plaats van deze te onderdrukken.

Het laatste deel van de behandeling van de behandeling bestaat eruit dat mensen hun leven leiden alsof ze geen pijn hebben. Uit onderzoek moet dan wel blijken dat er geen (ernstige) fysieke redenen zijn voor de klachten. Vaak wordt er wel wat schade gevonden, een lichte slijtage (artrose) in de gewrichten of een bulging disc (hernia), maar dergelijke schades ontstaan al vanaf ongeveer het 20e jaar, zonder dat mensen het merken. Het lijkt erop dat de pijn niet hiermee dus niet in verband gebracht kan worden. Dr. Schecter adviseert om traditionele behandelingen voor pijnbehandeling te staken, deze zouden de pijn slechts (mentaal) bevestigen en daardoor de klachten verergeren. Patiënten wordt aangeraden hun normale fysieke bezigheden te hervatten.

Wat kun jij zelf voor een stappen nemen

Raadpleeg een arts om ernstige medische aandoeningen uit te sluiten. Zodat je daarna aandoeningen als TMS, MBS (Mind Body Syndrome) of PPD (Psychophysical Disorder) kunt aanpakken.  Als je dit niet uitsluit, kan dit uiteraard zeer ernstige gevolgen hebben (kanker kan bijvoorbeeld ook rugpijn veroorzaken). Door structurele oorzaken uit te sluiten, win je tegelijkertijd vertrouwen in deze aanpak. Heb jij na deze stap en alle eerdere informatie dat jij TMS hebt?

Accepteer de diagnose

Het herstellen van TMS vereist een actieve rol van jezelf.  De symptomen worden veroorzaakt door onderdrukte emoties. Hiervoor bestaat geen recept te genezen. Genezing moet van binnenuit komen. De eerste en belangrijkste stap die je moet nemen, is accepteren dat je TMS hebt en dat deze symptomen goedaardig zijn. Er is structureel niets mis. Je hebt geen slechte rug. Typen op het toetsenbord van de computer is niet de oorzaak van je RSI. Zittend voor korte of lange periodes, of wandelen zelfs gewoon in het huis veroorzaakt geen rugpijn. Je rug doet geen pijn omdat je al wat ouder bent. Je hebt TMS, wat betekent dat je symptomen worden veroorzaakt door onderdrukte emoties en niet door structurele of externe factoren. Als je de diagnose echt accepteert, zul je niet langer bang zijn voor je symptomen, je er geen zorgen meer over maken en merken dat ze beginnen te vervagen.

Kennis als therapie

Kennis en educatie is de sleutel tot het accepteren van de diagnose. Lees of luister een TMS-boek om inzicht te krijgen in de connectie tussen Body en Mind en de ware oorzaak van jouw symptomen. Met inzicht door kennis, komt verlichting. Leer hoe jouw lichaam werkt en besef dat er niks mis is met jouw lijf. Zelfs met een uitstulpende disc (hernia) hoef je geen pijnklachten te hebben. Dat blijkt uit grootschalig wetenschappelijk onderzoek. Mensen zonder pijn kunnen namelijk dezelfde verschijnselen hebben. Er is niks mis met jouw lichaam. De pijn is echt, maar komt voort uit jouw brein. Daar ga je straks van overtuigd raken en is onderdeel van jouw therapie.

Dr. Sarno zei; “Informatie is de penicilline voor deze aandoening.” Hoe meer kennis je opdoet over het TMS-proces en de ware oorzaak van je symptomen, hoe meer vertrouwen je zult hebben in deze aanpak en in jezelf. Lees, luister en herlees een van de boeken van Dr. Sarno of een ander TMS-boek en leer meer over deze toestand.

Gebruik affirmaties & hersentraining

Veel mensen hebben gemeld hoe nuttig bevestigingen zijn bij het herstellen. Dit betekent dat je hersentraining uitvoert door te praten met je hersenen. Het voelt misschien een beetje vreemd aan om met jezelf te praten. Het stelt je in staat om controle over je gedachten te krijgen en een actievere rol te spelen in je eigen herstel.

Hervat lichamelijke activiteiten

Zodra je symptomen beginnen te verminderen en je zelfvertrouwen opbouwt, begin je met lichamelijke activiteit. Oefening en lichamelijke activiteit zullen de boodschap versterken dat je symptomen goedaardig zijn. Het kan enige tijd duren voordat de boodschap in je onderbewustzijn zinkt. Oefenen zal helpen. Het vergroot ook je zelfvertrouwen en helpt je om weer meer levensvreugde te vinden. Beide verminderen de emotionele spanning die je hebt opgebouwd.

Wijs het fysieke af

Ervan uitgaande dat je een (of ontelbare) bevoegde artsen hebt gezien, zijn ernstige medische aandoeningen uitgesloten. Aangezien je geen fysiek probleem hebt, moet je geen activiteiten ondernemen die proberen uw symptomen vanuit een fysiek perspectief te behandelen. Dit omvat: acupunctuur, chiropractische manipulatie, massage, gebruik van ergonomische apparaten etc. Als je pijnstillers gebruikt, wil je misschien na gaan denken over geleidelijke afbouw in overleg met je arts. Al deze stappen versterken het geloof dat je een lichamelijke conditie hebt. Herstellen vereist dat je alle fysieke behandelingen stopt en jouw toestand vanuit een psychologisch perspectief begint aan te pakken. Stop niet met medicatie of pijnstillers “cold turkey”. Vraag je arts hoe je kunt vertragen of stoppen om ontwenningsproblemen zoveel mogelijk te voorkomen.

Je zult zo al pijnverlichting ervaren, 90-95% van dr. Sarno’s patiënten en lezers van zijn boeken melden pijnvrij te zijn puur door kennis en inzicht. Ervaar je toch nog een zelfde soort pijn? Blijf je dan richten op je emoties, niet op je lichaam. Herinner jezelf aan de kennis die je hebt opgedaan. Je lichaam is gezond. Welk gevoel (spanning) of emoties probeert jouw brein te ontlopen? Verdring je woede of angst? Voel je je minderwaardig of gespannen? Blijf contact houden met je emoties in het hier en nu. Weet dat kennis over hoe jouw brein werkt en het ervaren van onderdrukte gevoelens, het recept is voor een pijnvrij lichaam.

Het zijn de ‘moeilijke’ emoties, zoals angst, verdriet en boosheid die voor problemen zorgen bij mensen met TMS. Vanuit een persoonlijkheid die het allemaal goed wil doen, perfect zelfs. En om anderen niet ongemakkelijk te laten voelen, worden emoties onderdrukt die niet wenselijk zijn. Dit wordt veel mensen van kinds af aan al geleerd.

• Niet huilen, nu even sterk zijn

• Wat ben je toch een huilebalk/janker/mietje
• Je hoeft niet bang te zijn, kom op, gewoon je schouders eronder zetten
• Gewoon je best doen, laat niet zien dat je bang bent of dat iemand je heeft geraakt
• Gun ze dat plezier niet, laat je niet zo kennen etc.

Emoties voelen, uiten en doorleven

We worden geprogrammeerd onze emoties in bedwang te houden. En juist de mensen bij wie dat enorm goed lukt, de zogenaamde ‘high actievers’, kan dat een probleem gaan worden waardoor fysieke klachten ontstaan. Vraag jezelf elke dag even af wat je ervaart op dit moment. Blijf focussen op je gevoel en emoties. Ze mogen er allemaal zijn, wees zacht voor jezelf, je bent al te lang hard geweest voor jezelf. Geef jezelf niet meer op je kop, dit kan je letterlijk koppijn geven 😉 Blijf tegen je brein zeggen dat je het mechanisme begrijpt nu. Dat je begrijpt (als dat zo is, anders is er nog werk aan de winkel) dat je lichaam gezond is en dat je liever de emoties gaat ervaren, dan de pijn. Vraag jezelf af als je ergens een TMS symptoom ervaart:

• Wat voel ik nu?
• Ben ik gespannen?
• Waarover?
• Voel ik woede?
• Ben ik ergens bang voor?

Gebruik je restanten pijn als signalen om emoties te voelen. In het hier en nu. Je kan ook zeggen; Ok, ik onderdruk nu blijkbaar angst en woede. Ik voel mij gespannen en dat is ok. De pijn is niet nodig, ik snap het mechanisme. Ik kies voor mijn gevoel, mijn emoties. Mijn (rug, nek, etc) is gezond. Kijk dan wat er gebeurd, laat het los. Herhaal als het nodig is.

Weer vertrouwen krijgen

Dr. Sarno gaf aan bij zijn patiënten, zodra de diagnose TMS was gesteld, dat behandelingen bij een acupuncturist, chiropractor of fysiotherapeut niet meer nodig waren. Deze focussen op het lichaam, terwijl de pijn uit het brein komt. Door geleidelijk aan weer fysieke activiteiten te ondernemen krijg jij ook weer steeds meer vertrouwen in je lichaam. Het start echter met het besef dat je een gezond lichaam hebt, lokaal voelde dat heel lang niet zo. Met de herhaalde focus op emoties leer je jouw brein dat pijn niet meer nodig is. Maar enkele patiënten van dr. Sarno hadden aanvullende psychotherapie nodig. Voel jij dat je meer hulp nodig hebt bij het focussen op je emoties en deze met vertrouwen te ervaren? Kies voor hulpverleners met inzicht in TMS of bespreek met jouw huisarts welke psychologische therapie jou hier het beste mee zou kunnen helpen.